08/10/2024

De correctionele rechtbank van Dendermonde heeft een man veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar, volledig met probatie-uitstel voor een termijn van 5 jaar. De veroordeling komt er na diverse tenlasteleggingen, waaronder slagen en verwondingen aan een ambulancier met ziekte of werkonbekwaamheid van meer dan 4 maanden tot gevolg.

Feiten

Op 29 december 2021 werden vier politieagenten opgeroepen naar het Stationsplein in Sint-Niklaas. De beklaagde bevond zich daar in dronken toestand. Hij weigerde mee te werken aan een veiligheidsfouillering en spuwde in de richting van de agenten. Eenmaal geboeid, spuwde de beklaagde opnieuw meermaals naar de agenten.

Op 7 januari 2022 werden enkele politieagenten opgeroepen om bijstand te bieden aan ambulanciers die te maken hadden met een dronken en agressieve persoon (in casu de beklaagde). Toen de agenten ter plaatse kwamen, stelden zij vast dat de beklaagde met moeite op zijn benen kon staan, wartaal sprak en wilde bewegingen in hun richting maakte. Toen een van de ambulanciers bloed wou prikken om de suikerwaarden van de beklaagde te meten, werd dit geweigerd. De beklaagde werd agressief naar de ambulanciers toe en probeerde hen te bespuwen. Vervolgens gaf hij een van de ambulanciers een trap in de zij. Na een medisch onderzoek werd bij de ambulancier een posttraumatische hernia L5/S1 aan de rechterkant met pijnklachten in de beide benen vastgesteld.

Op 20 januari 2022 werden twee politieagenten opgeroepen om bijstand te verlenen aan twee collega’s, en dit omwille van moeilijkheden met de beklaagde op de psychiatrische afdeling van het AZ Nikolaas. De beklaagde had daar een verpleegkundige tegen een muur geduwd en haar betast. Toen de agenten de beklaagde uit de ziekenhuiskamer haalden, spuwde de beklaagde meermaals naar hen en probeerde hij hen te schoppen en te slaan. Toen de beklaagde in het politievoertuig zat, bleef hij de agenten beledigen en probeerde hij hen te bijten.

Toen de agenten zich met de  beklaagde naar de Spoedafdeling van het AZ Nikolaas begaven - met het oog op collocatie - gaf de beklaagde een kopstoot aan een agent. Hij kon zich losrukken en opnieuw enkele vuistslagen en kopstoten uitdelen. Een vrouwelijke agente kreeg een stamp tegen haar borstkas. Pas toen de spoedarts een kalmeermiddel aan de beklaagde gaf, werd deze rustig.

Tenlasteleggingen

Op basis van deze feiten moest de beklaagde zich voor de rechtbank verantwoorden voor volgende tenlasteleggingen:

  • Aanranding van de eerbaarheid met geweld of bedreiging jegens meerderjarigen (ten aanzien van de verpleegkundige)
  • Opzettelijke slagen aan een ambulancier met de verzwarende omstandigheid dat de slagen een ziekte of werkonbekwaamheid van meer dan 4 maanden tot gevolg hadden
  • Verspreiding van klaarblijkelijk ongevaarlijke stoffen die ernstige gevoelens van vrees voor aanslagen kunnen opwekken (concreet het spuwen, en dit ten tijde van de pandemie met de verspreiding van het zeer besmettelijke coronavirus Covid-19).
  • Opzettelijke slagen aan agenten
  • Opzettelijke slagen aan een verpleegkundige
  • Weerspannigheid zonder wapens
  • Smaad

Geen toepassing van Artikel 71

In conclusies voerde de beklaagde aan dat overmatig alcoholgebruik tot zijn ongepaste gedrag had geleid. Hij beweerde zich op het moment van de feiten niet bewust te zijn van zijn gedrag, waardoor hij zich de feiten ook niet duidelijk kon herinneren. Hij verzocht daarom dat de rechtbank toepassing zou maken van artikel 71, lid 1 van het Strafwetboek (“Er is geen misdrijf wanneer de beschuldigde of de beklaagde op het tijdstip van de feiten leed aan een geestesstoornis die zijn oordeelsvermogen of de controle over zijn daden heeft tenietgedaan”).

De rechtbank heeft dit verzoek afgewezen. Artikel 71 van het Strafwetboek is immers alleen van toepassing op daders die volledig ontoerekeningsvatbaar zijn. Volgens de rechtbank werd echter niet aannemelijk gemaakt dat de beklaagde op het ogenblik van de feiten totaal geen controle had over zijn daden. Ondanks de dronken toestand van de beklaagde, voerde hij bepaalde handelingen bewust uit, zoals de trap in de zij van de ambulancier. Bovendien herinnerde de beklaagde zich tijdens zijn verhoor wel degelijk dat hij agressief was geworden tegen de ambulanciers.

Strafmaat

De rechtbank van eerste aanleg in Dendermonde heeft de beklaagde veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar, volledig met probatie-uitstel voor een termijn van 5 jaar. Aan dit probatie-uitstel zijn wel een reeks strikte voorwaarden verbonden. Zo moet de beklaagde zich langdurig ambulant laten begeleiden voor zijn alcoholverslaving. De beklaagde wordt ook voor een termijn van 5 jaar uit zijn rechten ontzet.

Aan twee inspecteurs moet de beklaagde een totale morele schadevergoeding van 1.000 euro betalen. Aan de Hulpverleningszone Waasland moet hij een onbenoemde provisie betalen van 86.856,73 euro. Aan de ambulancier moet hij een provisionele onbenoemde schadevergoeding betalen van 5.000 euro. Daarnaast stelt de rechtbank een deskundige aan die de ambulancier zal onderzoeken. Op basis van deze resultaten zal de rechtbank verder over de grond van deze burgerlijke vordering oordelen.

Motivering rechtbank

Bij het bepalen van de strafmaat hield de rechtbank rekening met de ernst van de feiten en het strafverleden van de beklaagde (eerdere veroordelingen voor diefstal en slagen en verwondingen). Daarnaast keek de rechtbank ook naar de recente ontwikkelingen, waarbij de beklaagde geen alcohol meer drinkt, therapie volgt en zijn studies verpleegkunde heeft hervat.