De rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen, afdeling Gent, heeft een man veroordeeld tot de maximale gevangenisstraf van 20 jaar wegens heel ernstige zedenfeiten met zijn minderjarige dochter. Na afloop van de gevangenisstraf geldt er een contactverbod van 5 jaar met zijn gezinsleden. De beklaagde blijft nadien ook 15 jaar onder toezicht van de strafuitvoeringsrechtbank.
Feiten
Op 10 februari 2025 bood een vrouw zich helemaal overstuur aan op het politiebureel met een USB-stick in de hand. Zij had de avond voordien beelden gevonden op de computer van haar man, de beklaagde. Op één van de foto’s stond haar op dat moment elfjarige dochter met de penis van haar vader (de beklaagde) in haar mond. De foto’s – die ook andere seksuele activiteiten toonden tussen de beklaagde en zijn dochter - waren in september 2024 genomen op hun slaapkamer en in hun salon. Er waren ook foto’s die eerder genomen waren op reis in Gran Canaria en in Bredene.
De vrouw verklaarde dat ze tot op heden nooit iets onregelmatig had vastgesteld aan het gedrag van haar dochter. Helemaal in het begin van hun relatie (in 2007) had de beklaagde wel aan haar gezegd dat hij veroordeeld was voor feiten van ongepaste aanraking van een jongen, maar hij zei dat dit een misverstand was en dat hij onschuldig was. Ze had daar dan geen verdere aandacht aan gegeven.
Diezelfde dag werd de beklaagde op zijn werk gearresteerd. Zijn gsm, laptop en vier usb-sticks werden in beslag genomen. Bij een huiszoeking werden nog verschillende datadragers en een aantal seksspeeltjes aangetroffen. Op deze dragers worden honderden foto’s en filmpjes van seksuele handelingen tussen de beklaagde en zijn dochter aangetroffen. Op een harde schijf worden liefst 8.577 foto’s of video’s met kinderporno gevonden, waarbij vele niet-geïdentificeerde kinderen waren betrokken.
Uit dit beeldmateriaal bleek dat de beklaagde reeds zedenfeiten met zijn dochter pleegde toen zij amper anderhalf jaar oud was. Bepaalde beelden deelde de beklaagde ook in chatrooms, waar hij eveneens met minderjarigen chatte. Soms gebruikte de beklaagde ook de live cam om beelden te delen waarop hij zijn dochter seksueel misbruikte.
Verhoor beklaagde
Nadat hij in een eerste verhoor de feiten minimaliseerde, de periode van het misbruik reduceerde tot 2 jaar en aangaf dat zijn dochter telkens akkoord ging, gaf de beklaagde in een later verhoor alle feiten toe. Hij besefte heel goed dat hij een ziektebeeld had en zei van zichzelf te walgen. De beklaagde bleek overigens in 2003 al eens veroordeeld te zijn voor zedenfeiten met minderjarigen. Hij verklaarde dat hij toen na zijn gevangenisstraf residentiële en later ambulante therapie had gevolgd.
Tenlasteleggingen
Op basis van deze feiten moest de beklaagde zich verantwoorden voor volgende tenlasteleggingen:
-
verkrachting en aanranding van de eerbaarheid ten nadele van zijn dochter die geen volle 10 jaar oud en beneden haar volle leeftijd van 16 jaar was
- het verspreiden van kinderpornografie en beelden van seksueel misbruik ten nadele van zijn minderjarige dochter
- bezit van kinderpornografie en vrijwillige toegang tot websites met kinderpornografie en het bezitten en verwerven van beelden van seksueel misbruik van zijn minderjarige dochter
De feiten vonden plaats tussen 2015 en 2025, en werden gepleegd ten nadele van de oudste dochter van de beklaagde.
De rechtbank veroordeelde de beklaagde tot de maximale gevangenisstraf van 20 jaar. Na afloop van de gevangenisstraf blijft de beklaagde 15 jaar onder toezicht van de strafuitvoeringsrechtbank. Er wordt daarbij ook een contactverbod opgelegd van 5 jaar voor alle leden van zijn gezin. De beklaagde mag gedurende 20 jaar ook niet professioneel of als vrijwilliger werken in een openbare of particuliere instelling die minderjarigen opvangt, of deel uitmaken van verenigingen waarvan de activiteit in hoofdzaak op minderjarigen is gericht. Hij wordt ook levenslang ontzet uit zijn burgerrechten.
Aan de burgerlijke partijen (zijn gezinsleden) moet hij een provisionele schadevergoeding van 31.000 euro betalen.
Motivering rechtbank
Bij het bepalen van de strafmaat hield de rechtbank onder andere rekening met volgende elementen:
- Het ging om walgelijke en weerzinwekkende feiten. Zo heeft de beklaagde zijn dochter minstens vanaf de leeftijd van 1 jaar en 4 maanden gepenetreerd in de mond, vagina en anus met zijn penis en andere objecten. Daarnaast stelde de beklaagde ook allerlei andere seksuele handelingen die afbreuk deden aan de seksuele integriteit van zijn dochter. Bovendien deelde hij die beelden met andere pedofielen die elkaar in chatrooms ophitsten.
- Het slachtoffer was gedurende de gehele incriminatieperiode jonger dan 14 jaar. Hierdoor kon zij met geen enkele van deze handelingen geldig toestemmen.
- Het strafrechtelijk verleden van de beklaagde. Hij werd reeds in 2003 veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf waarvan twee jaar met gewoon uitstel voor het verkrachten en aanranden van 7 jongens tussen de 10 en 15 jaar oud. Daarbij maakte hij misbruik van zijn positie als opvoeder/nachtoppasser in een internaat.
- Na deze eerste veroordeling recidiveerde de beklaagde in het plegen van kindermisbruik. Hij ging daarbij verder nu hij seksueel misbruik pleegde ten aanzien van zijn dochter toen zij nog maar baby/peuter was, en dit gedurende maar liefst tien jaar. De gruwelijke feiten eindigden pas toen de vrouw van de beklaagde bij toeval beeldmateriaal terugvond. Al die tijd ontbrak bij de beklaagde elk gevoel van empathie voor zijn slachtoffer. Ook na zijn arrestatie bleek geen enkele vorm van besef van de enorme en blijvende schade die hij heeft aangericht.
- De rechtbank tilt er zwaar aan dat de beklaagde reeds in de beginperiode geen enkel initiatief nam om zijn gedrag een halt toe te roepen en verdere schade aan zijn dochter te vermijden. Omwille van puur egoïstische redenen, namelijk om zijn gezin en meer specifiek zijn dochter niet te verliezen, zocht de beklaagde geen enkele hulp. Nochtans kende hij heel goed de weg naar de hulpverlening, gelet op zijn eerdere veroordeling en beweerde aansluitende residentiële opname en ambulante begeleiding (waarvan ter zitting geen stukken werden voorgelegd).
- Gelet op de recidiverende houding van de beklaagde, het jarenlang misbruik en zijn heel pril ontluikend schuldbesef, is de rechtbank van oordeel dat er op vandaag sprake is van een zeer hoog risico op recidive (waarbij de beklaagde zou hervallen in zijn gruwelijke daden).
Afsluitend wenst de rechtbank aan de beklaagde de duidelijke boodschap mee te geven dat hij in het belang van zijn dochter ertoe gehouden is om de ware en volledige toedracht van de feiten aan familie en kennissen te vertellen. Zo mag het nooit aan haar zijn om te moeten vertellen wat zij gedurende haar eerste tien levensjaren heeft moeten ondergaan teneinde de gevangenisstraf van haar vader “te verantwoorden”.